Aan het verzoek, iets te vertellen over een voor mij bijzonder gebeuren dat verband houdt met Moerwijk, geef ik bij deze graag gevolg. Laat ik beginnen met de aanleiding tot het volgen van een cursus Pensioen In Zicht (PIZ).In het pensioenreglement van mijn werkgever (een vakbond) was namelijk een passage opgenomen, waarin werd bepaald dat (uitsluitend) vrouwelijke werknemers (boven een bepaalde leeftijd; ik dacht 28 jaar) als pensioneringsdatum een keuze konden maken tussen de leeftijd 60 of 65 jaar! Toen ik dus de 60 begon te naderen, besloot ik van dit voorrecht gebruik te maken.Zeker, toen mij duidelijk werd, dat een cursus PIZ hierbij van nut kon zijn. Ik besloot uiteindelijk tot het volgen van deze cursus (in de avonduren) in de Haagse Moerwijk (Wijk- en Dienstencentrum, Erasmusweg 230). Ik woonde toen al zo'n 23 jaar in deze wijk,  maar mijn dagelijkse leven speelde zich niet dáár af, maar op de werkplek in het Statenkwartier! Ik wist dus weinig of niets van mijn woonwijk af!

De eerder genoemde PIZ-cursus werd gegeven door Rob Wiegman, consulent Ouderenwerk, in dienst van de stichting Voorzieningen Voor Ouderen (VVO). Inderdaad stak ik daar veel van op; ik herinner me een toelichting op diens functie door de Sociaal Raadsman van toen, de heer Kloek. En zo waren er meer inleiders, die hun positie binnen de wijk gedurende de cursus kwamen toelichten. Moerwijk begon toen al zo'n beetje ook mijn wijk te worden!

Per 1 september 1979 ging mijn pensioen in, per 1 januari 1980 trad ik toe tot het bestuur van de wijkouderengroep VVOM (Van en Voor Ouderen Moerwijk) dat beoogde de belangen van ouderen in de wijk te behartigen en te bevorderen en waar nodig: aan de kaak te stellen. Dit was de eerste stap naar en binnen het Haagse vrijwilligerswerk! Er zouden er nog vele volgen!

En hoe nu verder?
Tja, hoe moest ik mijn verdere leven - als gepensioneerde, zonder vaste dagtaak -  inrichten?
Met Rob Wiegman, had ik inmiddels al een afspraak, dat ik me per 1 januari 1980 verdienstelijk zou gaan maken ten behoeve van het ouderenwerk in Moerwijk.
Inmiddels had ik ook een door mijn werkgever aangeboden en drukbezochte afscheidsreceptie achter de rug. Daarna had ik nog 2 maanden te gaan…..! Hoe vulde ik die in?

Om een lang verhaal kort te houden: ik ben begonnen met een vrij langdurig (8 weken!) verblijf bij mijn familie in Canada, en zal dus ergens begin december weer op mijn nest teruggekeerd zijn! Dus toen begon in feite mijn oriëntatie op mijn toekomst als gepensioneerde!

De start
Zoals met Rob Wiegman afgesproken, meldde ik me op de eerste werkdag (4 januari) in 1980 bij het ouderenwerk Moerwijk aan, gevestigd in het Wijk- en Diensten Centrum (WDC), aan de Erasmusweg 230, echter eveneens aan de achterzijde (in de Grovestinsstraat 7) te bereiken. In dit WDC leerde ik de vaste bezetting, namelijk de beroepskrachten Gerard op 't Hof (centrumleider), Ton Benning (als diens assistent) en Emmy Madocsai kennen, alledrie beroepskrachten in dienst van de gemeente. Bewoners van de wijk vormden de Centrumcommissie, waarvan ik ook een tijdlang - namens de wijkouderengroep - deel uitmaakte.

Ouderenwerk
In verband met mijn slechte gehoor werd besloten, dat ik mij zou bezighouden met uitsluitend de administratieve kant van het ouderenbeleid in de wijk.
Maar daar kwam al gauw verandering in, toen werd besloten de werkwijze van de wijkouderengroep wat meer structuur te geven.

Bestond bij mijn aantreden al wel de Wijkouderengroep VVOM, samengesteld uit bewoners en in de wijk t.b.v. ouderen werkzame beroeps-krachten, kort daarna werd besloten een dagelijks bestuur binnen VVOM te vormen, waarvan ik als secretaris deel zou uitmaken. Ik was dus niet meer uitsluitend administratief betrokken, maar ook in bestuurlijke zin. Dat mijn activiteiten op prijs werden gesteld, bleek uit het feit, dat ik over een eigen bureau kon beschikken. In die kwaliteit heb ik verschillende ingrijpende gebeurtenissen meegemaakt, gericht op bevordering van het zich welbevinden van de oudere Moerwijkers.

Ik beperk me op deze plek tot het noemen van slechts enkele van deze evenementen en laat achterwege, welke misstanden hiertoe aanleiding gaven. Een oorzaak van deze beperking is dat mijn geheugen me op sommige punten in de steek laat en ook dat veel  'medestrijders' van toen er niet meer zijn……! (óf het zouden de beroepsmatige ondersteuners van toen moeten zijn!)

- De bezetting van het Centraal Bureau van de stichting Voorzieningen Voor Ouderen (VVO) aan het Huygenspark (zie foto boven)
- De (geslaagde) actie tot behoud van de tram (toen nog lijn 12) over de hele Erasmusweg (en niet linksaf over de Middachtenweg) (zie collage blz. 39)
- Mijn inspreekbeurten in gemeenteraad en raadscommissies; toen was de raadszaal nog gevestigd in de Javastraat. (zie foto beneden)
- Ik denk ook aan de lobby-actie onder gemeentelijke gezagsdragers, zoals b.v. wethouders…..!
- Het 'binnenhalen' van (naast de al bestaande tram over de Erasmusweg, als Noord-Zuid verbinding) bus 26, die een extra Oost-Westverbinding binnen Moerwijk - eindpunt
Kijkduin vormde. (zie collage blz. 39)
- De bundeling van alle vormen van ouderenzorg in Moerwijk via de Stuurgroep Ouderenzorg Moerwijk.
- Manifestatie Houtrust maart 1983 (inkrimping welzijnsorganisatie) (zie foto blz. 41)

Ook wil ik nog even het bestaan van het SHOW aan de vergetelheid ontrukken. Dit Stedelijk Haags Overleg Wijkouderengroepen bestond uit vertegenwoordigers van alle 19 wijkouderengroepen in Den Haag en inventariseerde de knelpunten binnen het gemeentelijke ouderenbeleid, om deze door te geven aan die organen waar ze thuishoorden! Hiervan maakte ik - als vertegenwoordiger van Moerwijk - deel uit.

Het voert te ver, om in dit bestek ook nog in te gaan op  de betekenis van SOWOG, het Stedelijk Overleg Welzijns- en Ouderenbeleid 's-Gravenhage. Dit orgaan (gevestigd aan de Torenstraat) heeft van 1986 tot 1992 gefunctioneerd, namelijk totdat de (aanvankelijk 9) stadsdelen werden ingesteld.
Dat was tevens de start van de stadsdeelsgewijs ingestelde Welzijnsorganisaties.En via al deze organen kon ook de Stedelijke Ouderen Commissie (SOC), de gemeentelijke adviescommissie, van informatie worden voorzien. Moerwijk was voor mij inmiddels een WOONwijk geworden, waaraan ik mijn kennis en kunde, opgedaan tijdens mijn gesalarieerde loopbaan, kon wijden! 

Vleugels uitslaan
Het spreekt vanzelf, dat ik door deelname aan deze organisaties heel veel contacten heb opgedaan, zowel binnen de wijk als ook erbuiten op stedelijk beleidsniveau, zowel met medebewijkbewoners als met stedelijke beleidsmakers. Zo kwam ik ook in contact met de Wijkorganisatie Moerwijk (WOM), die een eigen krant,  'De Moerwijker', in de wijk uitbracht. Al snel was ik bij de redactie betrokken, maar ook bij de activiteiten op andere terreinen, waarop de WOM zich bewoog (en zich nog steeds beweegt).

Bijna zou ik nog de Wijkbus Moerwijk-Morgenstond vergeten. Als secretaris van de wijkouderengroep Moerwijk was ik nauw betrokken bij de totstandkoming van deze nog steeds bestaande en gewaardeerde wijkvoorziening. Later heb ik een aantal jaren het secretariaat van de Wijkbus gevoerd.
Ik heb vanaf de instelling ervan, rond 20 jaar geleden, deelgenomen aan de gymnastiek voor 55+ vrouwen.

Ik heb door dat alles tientallen mensen leren kennen en even zovele sociale contacten opgedaan: kortom, ik ben me helemaal thuis gaan voelen in Moerwijk, mijn WOONwijk!

Frieda Haas