Op een avond ging de bel bij ons thuis. Toen ik de deur opende, stond onze zoon van veertien voor de deur. Zowel links als rechts stonden er twee uit de kluiten gewassen politieagenten die hem vasthielden. Zij kwamen vertellen dat ze onze zoon van het dak van de Mirtekerk, op de hoek van de Vierheemskinderenstraat, af gehaald hadden. Hij zou daar met steentjes tegen de ramen gegooid hebben bij de buren tegenover de kerk. Na een flinke berisping werd hij naar zijn kamer gestuurd met de mededeling: "Daar kom je voorlopig niet vanaf". Zoonlief ging schoorvoetend naar boven.

Na verloop van tijd ging ik even naar boven om te kijken. Daar aangekomen trof ik niemand meer aan op zijn kamer. Het raam stond open. Dat kon maar één ding betekenen: dat hij langs de regenpijp naar beneden was geklommen. Later op de avond was hij weer terug met de uitleg van het gebeuren. Hij had samen met een vriend een luchtdruk-pistool geleend en was daarmee aan het schieten geweest op de ramen. Toen ze door de politie gesommeerd werden om naar beneden te komen, had hij het pistool achtergelaten op het dak omdat hij anders vanwege dat pistool een flinke boete gekregen zou hebben. En dat pistool moet hij wel even halen, want hij moest het nog terugbrengen. Iets wat je leent moet je ook teruggeven, nietwaar? Daarna hebben we geen klachten meer gehad van mensen die steentjes tegen de ramen hadden gekregen...

Een Peenbuiker in Moerwijk