in 9 Digi-Tales

Scheveningers vertellen over hun herinneringen aan de Scheveningse dracht in de eigen familie: Hoe ze opoe niet anders kenden dan in dracht, hoe hun eigen moeder de dracht aflegde, maar waarom?En hoe ze zelf, op latere leeftijd, weer in de dracht gingen lopen… bij feestelijke gelegenheden dan! Ook zijn er verhalen van de ‘spijtoptant’ en wat dan te doen?

Bij opoe in het grote kabinet stond een doosje en soms mocht ik erin kijken…

Bij speciale gelegenheden mocht ik van mijn schoonmoeder de dracht lenen…

Mijn moeder deed dan, voor kerktijd, haar kanten muts op met “ijzer”…

Na lang wikken en wegen heb ik op 48-jarige leeftijd mijn dracht in de kast gehangen…

Deelnemers en hun verhalen:

• Klara van der Zwan: Mijn moeders museum
• Tatty Pronk: Opoe’s pepermuntjes
• Marie Mos-Taal: Aangedaan… Afgedaan
• Co van der Toorn-Pronk: Mijn eerste ijzer was een tweedehandsje
• Babs Jol: Kleine Opoetje
• Maarten Taal: Trots op mijn moeder
• Tini den Heijer: Geboren en getogen op Scheveningen
• Martha Haazebroek: Helaas geen dracht voor mij
• Marri Overduin: Opoe’s Kabinet