Al in de jaren '35 -'40 ging ik met mijn vader mee naar de oude visafslag aan de Dr. Lelykade. Deze hal werd in 1932 geopend. Afslager was toen Leen Taal, een kerel van 136 kilo. Hij had een strooien hoed op. En hij reed op een fiets met extra stangen erop om zijn gewicht te kunnen dragen. 'Daar gaat ie', riep hij steevast als het afslaan van de vis begon. Ik wist toen nog niet dat ik jarenlang hetzelfde zou gaan doen als Taal. Ik volgde hem op. In juni 1945 was mijn eerste taak om op de afslag de verdeling van alle aangevoerde vis ter hand te nemen. Het waren vastgestelde prijzen, de vrije afslag was toen nog niet aan de orde. Ik herinner me de eerste partij rog nog goed die ik moest afslaan. Geobserveerd door 250 tot 300 handelaren en vissers...Thuis had ik flink geoefend met het ratelen van getallenreeksen, dus ik was wel enigszins voorbereid.

Later kwam J.J. Pronk me assisteren en al spoedig stonden wij dagelijks voor een steeds toenemender aanvoer van vooral kabeljauw. Gezien de beperkte ruimte moesten de kisten vis soms tot vier á vijf hoog worden opgestapeld. De aanvoer was zo groot omdat er tijdens de oorlogsjaren maar weinig was gevist. De visstand was hierdoor enorm  toegenomen. In de jaren '45 - '55 had ik dagen van vijf of zes uur afslaan.

Scheveningen had vlak voor de oorlog een vloot van 119 vleetloggers. Na de oorlog werd de vloot snel weer opgebouwd tot 95 loggers. Er waren toen meer dan tien rederijen. Langzaamaan liepen de haringvangsten terug. Door overbevissing werd in 1977 een vangstverbod op haring in de Noordzee en omgeving van kracht. Het aantal vleetloggers was inmiddels al met 70 procent teruggelopen. De grote hektrawlers moesten toen naar verder gelegen vangstgebieden.

Bijzonder opvallend in mijn tijd als afslager was in 1955 de enorme kabeljauwvangst van de SCH 63 onder schipper C. den Heijer van Rederij vrolijk. Zij wisten in één trek meer dan 6000 stuks kabeljauw te vangen. Een bijzondere vangst, die de gehele Nederlandse pers haalde.
En wat hebben we in de jaren '76 -'77 genoten van die heerlijke groene haring. Tijdens de mondelinge verkopen in de hal hingen de handelaren letterlijk over elkaar heen. Als er dan onverwachts een of twee het gedrang verlieten, gebeurde het dat de andere handelaren als dominostenen tegen de grond gingen.
Drie afslagen heb ik dus meegemaakt. De 'vishal' aan de Breggetjeskant. Een heel oud gebouw, de gaten zaten in het dak zodat het binnen vaak harder regende dan buiten. Maar wat hebben we daar genoten. Vlak voor en na de oorlog lagen daar de garnalenbootjes (vletten). Vervolgens was er de afslag aan de Dr. Lelykade, waar nu de restaurants zijn. Vanaf 1965 was er de nieuwe, huidige afslag.
Ach, ik heb als afslager een prachtige tijd gehad. Duizenden kisten haring kwamen soms binnen. De brandweer moesten we vaak roepen om de kisten uit te spoelen, zoveel waren het er. Soms vlogen ze hoog de lucht in. Een enkele keer gingen zelfs de ruiten eruit.

Jan Pasman