Haagse Herinneringen |
|
Uw verhaal | Mijn eerste winter in Nederland | |
Mijn eerste winter in Nederland. Ik ben dhr. Khadje en geboren op 19 januari 1952 in Suriname. Tweeen en twintig jaar was ik toen ik naar Nederland kwam. Het was begin februari van 1974 en het was kouder dan ik gewend was. Alles was nieuw voor me en ik kende het allemaal nog niet. De kou was nieuw, maar ook de sneeuw. Ik herinner me tot op de dag van vandaag nog steeds, toen ik onder de brug in de buurt van de Parallelweg liep in 1975. Ik heb me daaronder schuil gehouden, stevig tegen een paal vastgeklemd. Ik dacht even dat ik werd meegenomen door de wind. Het waaide zo hard en alles ging heen en weer: het stormde enorm hard. Maar ik was niet bang, ik vond het eigenlijk meer spannend dan eng.
Ik was niet alleen in Nederland, gelukkig was mijn familie hier ook, behalve mijn vader. Mijn vader was een groot verlies voor mij. Ik heb, nadat mijn vader overleed, mijn school niet afgemaakt en heb daardoor ook geen diploma’s kunnen halen. Ik heb ondanks dat toch steeds kunnen werken.
Mijn werk in Nederland: Ik heb in Nederland verschillende banen gehad. Toen ik in Nederland kwam wilde het arbeidsbureau mij niet helpen met het vinden van een baan, dus ik moest er zelf achterna.
Ik heb in een pindafabriek gewerkt, Orlando in Rijswijk, en dat voor tien jaar lang. Ik heb heel hard gewerkt, deed veel zwaar werk. Ik heb ook als schoonmaker gewerkt voor een hele lange tijd. Ik werkte ook bij Phillips, maar daar werd ik ontslagen op mijn moeders verjaardag 12 mei. Ik deed daar alleen al het printwerk en kabels checken. Een grappig moment wat ik me nog kan herinneren is, dat ik een keer een radio hoorde en daar kwam een stem uit. Ik dacht toen dat er iemand in de radio zat, dus ik haalde heel de radio open om te kijken of er iemand in zat. Maar daar kwam ik natuurlijk niemand tegen. Ik werkte lange dagen achter elkaar, vanaf acht uur in de ochtend tot vijf uur in de middag. Ik heb ook wat in de mode gedaan zoals in een kapperszaak en heb als klerenmaker gewerkt. Dat kwam doordat mijn opa kapper was en zo ging dat door in de familie. Later namen mijn broers en ik het over.
Nu ben ik niet meer in staat om te werken omdat ik lijd aan verschillende ziektes zoals reuma, hartklachten, suikerziekte en ook is mijn lichaam niet meer in staat om veel te doen want mijn knie, heup, rug zijn versleten.
Mijn gezin Ik kom zelf uit een gezin van 13 kinderen. Ook zelf heb ik kinderen; twee zonen waar ik trots op ben met twee lieve schoondochters. Inmiddels heb ik ook kleinkinderen. Één van mijn mooiste momenten was toen ik naar Mekka ging om een bedevaart te maken. Het gevoel dat je daar krijgt als moslim is onbeschrijfelijk en dat mijn nieuwe kleindochter vernoemd is naar een plaats daar, genaamd Medina, vind ik prachtig. Dat is iets wat ik altijd met me mee zal dragen. | |