Haagse Herinneringen

Ypenburg vertelt | De klap

VERBODEN TERREIN
Ik ben in de oorlog geboren en woonde als kind in de Vliegwielstraat op de grens van Rijswijk en Den Haag. Ik speelde wel eens op het terrein van Ypenburg. Dat mocht eigenlijk niet, maar wat verboden is, is leuk!

EEN GROTE SCHRIK
Een paar jaar na de oorlog werd er op Ypenburg jaarlijks een vliegfeest georganiseerd, de ILSY (Internationale Luchtvaart Show Ypenburg). Wij kwamen daar nooit. In ons gezin hadden we het te druk en er was weinig geld.
Een van de feesten staat in mijn geheugen gegrift. Het was op een zondag. Mijn zus en ik speelden met de buurkinderen buiten. Eerst hoorden we met regelmatige tussenpozen het motorgeronk van de vliegtuigen die overkwamen. Toen opeens een gigantische klap en vlak erna glasgerinkel. We schrokken er ontzettend van; vooral het glasgerinkel maakte indruk. Er klonk gegil, het was heel angstig. Maar waar kwam het vandaan? Het leek wel of er een bom was gevallen. Alle kinderen renden spoorslags naar huis en zochten geruststelling bij hun vader en moeder. Heel erg geruststellend zullen zij niet geweest kunnen zijn. Niet alleen waren de ruiten kapotgegaan, wat natuurlijk veel rommel gaf, maar er waren ook veel gewonden.Later bleek dat er een vliegtuig met zo’n klap door de geluidsbarrière was gevlogen dat tachtig procent van de ruiten in onze buurt was gesneuveld. Op zondag kwamen er geen glaszetters en in die naoorlogse tijd was het heel moeilijk om aan voldoende glas te komen. Het heeft dan ook maanden geduurd voor de hele buurt weer door de ruiten kon kijken.

TOCH WEER YPENBURG
De klap heeft mij gelukkig niet zo erg afgeschrikt dat ik niet meer in Ypenburg durfde te komen. Inmiddels woon ik er alweer een tijd met veel plezier.

Ria Kok