Haagse Herinneringen

Ypenburg vertelt | Ypenburg door de jaren heen

SPEELTUIN
Ik ben in de oorlog geboren, dus mijn oudste herinneringen zijn van de tijd daarna. Kort na de oorlog gingen we vanuit Delft, waar ik woonde, met wat oudere kinderen naar de speeltuin bij het stationsgebouw van Ypenburg. Dat was zo’n drie kwartier lopen, maar dat vonden wij wel leuk. Geld om wat te eten of te drinken in het restaurant was er voor ons niet. De meeste indruk maakte een eenpersoonsduikbootje dat in de speeltuin lag en waar we ook op konden spelen.

 

ILSY
Toen later de ILSY (Internationale Luchtvaart Show Ypenburg) kwam, keken we vanaf een flat aan de Tweede Molentjesvaart in Delft, waar we het goed konden zien. Wel gevaarlijk op zo’n dak.In die tijd gingen we ook met wat vriendjes naar de ‘schietberg’, een oefenterrein voor militairen van Ypenburg en anderen. We gingen door het weiland over de sloten (slootje tuttend, met of zonder stok), waar nu de Delftse Hout is aan de Middelweg. Daar zochten we gebruikte kogels en hulzen. Van die laatste maakten we pijlen voor onze pijl en boog.

 

DIENSTTIJD
Toen ik van 1961 tot 1963 mijn diensttijd moest vervullen, kon ik na mijn opleiding op Ypenburg mijn tijd van 21 maanden uitdienen bij de bewakingsdienst. Gelukkig waren er toen nog geen terroristen die alles op scherp zetten voor de bewaking.In die tijd waren er aardig wat vliegtuigen gestationeerd. Fokker Friendships en een groep lichte vliegtuigen, waar wij leuke tochtjes mee mochten maken.

 

‘Nooit gedacht dat ik later op deze plek zou wonen.'

 

Het toestel van het koninklijk huis stond er ook en dat gaf regelmatig bezoek van de royals als zij gingen vliegen. De controle aan de poort hield een keer prins Bernard aan en vroeg aan de chauffeur of hij voorgereden wilde worden naar de vertrekhal, waarop Bernard antwoordde:  “Ken jij mij niet?”. De chauffeur corrigeerde dat. Hij zei dat hij de weg zelf wel kende.

 

Inspectie voor barak op ypenburg.

 

DE WINTER VAN 1962-1963
Ook in de strenge winter van 1962-1963 vertoefden we op Ypenburg. ’s Nachts kwam de tulpenrallye langs over de A4, met veel geratel van de sneeuwkettingen om de wielen.Met kerst 1962 hadden we dienst. Toen we met Nieuwjaar vrij waren, was het een heel vreemd gezicht bij thuiskomst (ik woonde langs de Vliet).  De Vliet was helemaal bevroren en iedereen was aan het schaatsen en het spelen op het ijs. Dat had ik nog nooit gezien!

 

TOCH WEER YPENBURG
Lang na mijn diensttijd ben ik toch weer op Ypenburg terechtgekomen, doordat ik er zo’n negen jaar geleden een huis heb gekocht. Ik woon nog steeds met plezier op het oude vliegveld.

Th.van der Vlist