Haagse Herinneringen |
|
Een nieuw bestaan in Nederland | Gestrand gedicht | |
- Je geeft iets weg -
Water wiegde me Mijn moeder warm en zacht Een beetje zilt en zoet Ik zag niet, ik voelde
Zag ik het water, de Javazee Nog veilig en lauw, als toen Een tikje zouter In zachte kleuren bruin en goud - Gewiegd -
Ik zag meeuwen, ze krijsten Wit tegen blauw De branding sloeg het strand met witte koppen, boos Vriendjes leken er soms op in Holland Deze wereld was kouder, gepekeld
Langzamer vlogen ze Hoger tegen het blauw Zilveren stippen Plots doken ze, als de meeuwen Grepen hun prooi!
Smart versmolt de werelden in één herinnering van vuur, pijn en tranen
Een zachte fluistering Door bamboe en langs het strand "Onze Vader"
| |