Haagse Herinneringen

Suriname, herinneringen en afscheid | Suriname is mijn land...maar ik hoef er niet naar terug.

Foto: Op bezoek in het Sarnamihuis
 Foto: Op bezoek in het Sarnamihuis

 Ik ben op 25 augustus 1937 in Paramaribo geboren. Mijn ouders zijn van India naar Suriname geëmigreerd. Ik ben in Suriname getrouwd en heb er acht kinderen gekregen. Mijn man had twee lijnbussen. Suriname was en is een mooi land, maar lang niet alles was er goed geregeld. Als je kinderbijslag ging halen, moest je uren in de rij staan en het kon gebeuren dat als je eindelijk aan de beurt was, het geld op was en je zonder geld naar huis moest.    

Rond de onafhankelijkheid verwachtten we problemen; we waren bijvoorbeeld bang dat het geld dat met de bussen werd verdiend door de chauffeurs zou worden gehouden. Bovendien waren er in Nederland betere opleidingskansen voor onze kinderen. Daarom zijn we in 1974 met het hele gezin vertrokken.

Aankomst in Nederland
Toen ik op Schiphol aankwam was ik al verbaasd over hoe groot en anders alles was. Mijn man had een huis gekocht in de Kepplerstraat. Nu, 34 jaar later, woon ik daar nog steeds.
Net als in Suriname was ik huisvrouw. Mijn jongste kind was vijf, het oudste twintig. In het begin heb ik veel gehuild. Alle huizen leken op elkaar; als ik mijn jongste naar de kleuterschool ging brengen verdwaalde ik! Alles was ook zo dicht, ik voelde me eenzaam. Langzamerhand leerde ik toch mijn weg vinden.

In 1981 ben ik weduwe geworden. In die jaren heb ik veel steun ondervonden van de Sociale Verzekeringsbank. Zo konden mijn kinderen toch hun studies vervolgen. Mijn jongens gingen werken (o.a. bij Vredestein) zodat de meisjes konden leren. Ze werken nu in het onderwijs, bij de belastingdienst en in de verpleging. Al mijn kinderen zijn getrouwd en hebben zelf kinderen gekregen. Een van mijn jongere dochters wilde bij mij thuisblijven, maar ik wilde liever dat ze ook zou trouwen en uiteindelijk is dat ook gebeurd. Ik heb zeventien kleinkinderen en twee achterkleinkinderen. Als ik terugkijk, sta ik in het midden van drie generaties uit drie verschillende landen en zelfs drie verschillende werelddelen.
Ik vind Nederland een prima land. Onze familie heeft hier een goed leven en we zijn tevreden met ons bestaan.


Mevrouw M.V. Chandoe-Sahadat