Haagse Herinneringen

Suriname, herinneringen en afscheid | Ik zag wat er in Suriname gebeurde

Ik ben geboren in Boven Commewijne. Daar ben ik opgegroeid en getrouwd.
Mijn vrouw en ik hebben er
vijf kinderen gekregen. Nadat mijn vader een perceel met een klein huis had gekocht in Paramaribo hebben we besloten daar ook heen te gaan. Ik heb er werk gezocht bij Openbare Werken. Eerst heb ik met mijn handen gewerkt, daarna ben ik truckchauffeur geworden.
Dat ben ik dertien jaar geweest. Toen zijn wij naar Nederland vertrokken.                                                           

Onrust in Suriname
Toen er gesproken werd over onafhankelijkheid voor Suriname, bracht dat opschudding onder de bevolking teweeg, vooral onder Hindoestanen. Ik zag wat er gebeurde, niet alleen met Hindoestanen, maar ook met Creolen en Javanen. Niemand kon het land vooruit helpen. Veel Hindoestanen waren tegen het onafhankelijk worden van Suriname, terwijl veel Creolen voor waren. Op televisie zei de toenmalige minister van Buitenlandse Zaken van Nederland, De Gaay Fortman, dat mensen die tegen de onafhankelijkheid waren vóór 25 november naar Nederland konden komen.

Foto: Diplomering oudste zoon

Denken over Nederland
Ik ben al in april 1975 naar Nederland gegaan om de situatie te bekijken. Ik vond het hier mooi en kocht een huis in Den Haag op naam van mijn zoon, die hier al een jaar eerder naar toe was gekomen om te studeren. In augustus is mijn gezin met alle kinderen overgekomen en nadat ik alles in Suriname had geregeld ben ik op 19 november 1975 definitief naar Nederland gekomen.
Na twee dagen ben ik naar het stadhuis gegaan om me bij Sociale Zaken en het Arbeidsbureau te melden. Na een week kreeg ik bericht dat ik een vuilniswagen kon gaan besturen, maar dat heb ik geweigerd, omdat ik eerst wilde wennen. In Suriname houdt het verkeer links en hier rijdt men rechts. Bovendien is Den Haag heel groot en druk. Ik heb zes maanden uitstel gevraagd en gekregen. In de tussentijd heb ik ander werk gezocht. Ik was ook ingeschreven bij woningbouwverenigingen als woningzoekende, want al snel was er veel familie uit Suriname bij ons ingetrokken en dat werkte storend voor mijn kinderen, die daardoor hun huiswerk niet goed konden doen.

Foto: Met de pont over naar…

SKF
Ik kreeg een eengezinswoning in Opheusden in Gelderland. Mijn kinderen gingen in de omgeving naar school en ik heb werk gevonden in Veenendaal, bij het kogellagerbedrijf SKF. Daar heb ik in drieploegendienst gewerkt. Een week werkte ik van 6 tot 14 uur, een week van 14 tot 22 uur en een week van 22 tot 6 uur. Na negen jaar werden er zeventig mensen ontslagen en daar was ik ook bij. Ik heb me bij het GAK gemeld en moest elke maand solliciteren. Dit ging door tot ik 57 was. Daarna kwam ik tot mijn 65e in de VUT.
Ik heb 12 jaar met mijn gezin in Opheusden gewoond. Mijn kinderen zijn volwassen geworden, getrouwd en uit huis gegaan. Toen dat zover was, ben ik  met mijn vrouw naar Den Haag terug gegaan. Hier wonen wij nu alweer 21 jaar.

Meneer B. Ganpat