Haagse Herinneringen

Scheveningen | Korte hempjesdag

Toen ik in de jaren '37 - '40 steeds meer kennis kreeg van de Scheveningse vloot werd het een hobby om met een éénoger', een grote verrekijker van de marine, aan de horizon verschijnende thuisstomers te observeren. Ik wilde altijd zo snel mogelijk van school. Snel de stenen trappen op bij de
Vissershavenweg en dan met mijn marinekijker naar de schepen op zee kijken.

Het lukte me vaak om een logger al op vijf mijl afstand te herkennen. Ik keek dan naar de kleur aan de buitenzijde of de kleur van de mast. Om me heen stonden altijd zo'n twintig Scheveningse jongens. 'Meneer, wie is het', vroegen ze dan. 'Even wachten, ik moet goed kijken', antwoordde ik om vervolgens het nummer van het schip aan hen door te geven. Die knullen hadden elk een adressenboekje met de namen van alle opvarenden van honderd loggers. Als ze het nummer van het schip in aantocht hadden gekregen, gingen ze er snel te voet of op de fiets vandoor. 'Je man komt, het wordt korte hempjesdag', vertelden ze de vrouwen in het dorp. De knullen kregen centjes voor het doorgeven van die boodschappen. En die spaarden ze dan op om net zo'n kijker als die van mij te kopen. 

Jan Pasman