Toen wij uit het gebombardeerde Bezuidenhout naar Mariahoeve verhuisden, waren we de koning te rijk een eigen voordeur te hebben. Alleen vroeg ik me af: "Waar haal ik mijn boodschappen?" Op het Ursulaland waren er nog geen winkels, alleen een cabine aan de rand van de straat met de naam 'Koster Supermarkt'. Later kwamen er echte winkels, zoals bakker Hus, bloemenzaak Verdoorn, groente- en fruitspecialist Oostendorp, Jamin, slijterij Van Osselen en Van Dijk voor zuivel en aanverwante artikelen.
Met de komst van deze laatste winkel was een service aan huis geboren. Je stopte je klantenboekje bij Van Dijk in de brievenbus met opgave van de boodschappen en later werden ze in het 'boodschappenkastje' gezet. Die naam werd gegeven aan een kast onderaan het trapgat naar de kelder. De leverancier had er een sleuteltje van. Eens in de week rekende je af. Na een aantal jaren hield Van Dijk ermee op (geen opvolgers denk ik) en daarmee verdween ook de service die toch wel uniek was.
De voormalige 'boodschappenkastjes' hadden een grote aantrekkingskracht op de jeugd, die er wel raad mee wist. Ze waren zo diep dat je er een slaapzak in kwijt kon en dat liep uit de hand. De woningbouwvereniging haalde de kastjes toen gelukkig weg.
Tiny Hoogteijling
|